بررسی رابطه بین هوش اخلاقی با سبکهای رهبری مدیران مقطع متوسطه دوره اول نواحی هفتگانه آموزش و پرورش مشهد

این تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی بوده که با هدف بررسی رابطه بین هوش اخلاقی با سبکهای رهبری مدیران مقطع متوسطه دوره اول نواحی هفتگانه آموزش و پرورش مشهد انجام شد. جامعه آماری این تحقیق، تمامی مدیران مدارس متوسطه دوره اول نواحی هفتگانه شهرمشهد است که حدوداً 043 نفر میباشند و از بین آنها 281 مدیر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش از دو پرسشنامه سبک رهبری و هوش اخلاقی استفاده شد. برای تحلیل دادهها نیز از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که هر یک از مؤلفههای هوش اخلاقی درستکاری، مسؤلیتپذیری، بخشش و همدلی از نظر آماری دارای رابطهی معنادار با متغیر سبک رهبری هستند. نتیجه تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام نی نشان داد که مؤلفه ی بخشش توان پیش بینی مدل را درحدود 8درصد افزایش میدهد () هریک انحراف تغییر درمسئولیت پذیری با 0/446 افزایش درسبک رهبری همایند است هریک انحراف تغیر درهمدلی سبک رهبری را 0/404 افزایش میدهد هریک انحراف تغییر دردرستکاری با 0/485انحراف تغییر در سبک رهبری همراه است و در نهایت هر یک انحراف تغییر در مؤلفهی بخشش با 0/4 ایش در سبک رهبری همایند میباشد. درستکاری با ضریب بتا 0/485 قویترین پیشبینی کننده سبک رهبری میباشد