ارزیابی روشهای مکان یابی مسکن مهر درایران

گسترش زندگی شهری باعث تجمع هرچه بیشتر منابع و امکانات در کلان شهر ها شده است و کاهش حداقل خدمات شهری به ساکنان و نیل به آستانه های مطلوب کمی برای زندگی درشهر،توجه پژوهشگران را به کیفیت زندگی شهری جلب نموده است. تمامی ساختمان هایی که بشر برای عملکردهای مورد نیاز خود می سازد به طور مستقیم یاغیرمستقیم بر روی بستری به نام زمین بنا می شود. شناخت مناسب بستر و اطلاع از ویژگی های آن، شهرسازان و معماران را به بخشی ازشرایط حاکم برپروژه ها آگاه می کند. خلاقیت وارائه راه کارهای معمارانه با بهره گیری ازنقاط مثبت،ویژگی های خاص بستر پروژه وچاره اندیشی در رابطه با پتانسیل های منفی آن صورت می پذیرد. مکان یابی مناسب ساختمان نیز با مطالعه دقیق بسترپروژه امکان پذیر است با توجه به این امر که معماری در محیط طبیعی ساخته می شود لذا لازم است قبل از شروع طراحی هر ساختمان اثرات متقابل محیط وساختمان بر یکدیگر بررسی شده واثرات آن بر طراحی ساختمان مشخص گردد. اقلیم منطقه، فرم وابعاد زمین، وضعیت توپوگرافی زمین ، جنس ومقاومت خاک، وضعیت آبهای زیرزمینی وسطحی، عناصر مصنوع وطبیعی اطراف زمین و ویژگی های زیست شناختی، جنبه های فرهنگی، وضعیت همسایگان مجاور، منظره های اطراف و ضوابط ساخت وساز از مهم ترین عوامل موثر در طراحی و مکانیابی آن می باشند