بررسی پارامترهای دیوارآب بند درسدهای خاکی مطالعه موردی سدخیرآباد

از مسایل مهم در طراحی سد های خاکی تشخیص صحیح از میزان آب عبوری از بدنه و پی آنها می باشد. تعیین مناسب پارامترهای نفوذپذیری خاک و هدایت هیدرولیکی نقش زیادی در نتایج دارند. بار هیدرولیکی آب در پشت سد سبب می شود که آب ذخیره شده، همواره در پی یافتن راهی برای نفوذ از بدنه و پی سد به سمت پایین دست باشد. از جمله اقداماتی که برای جلوگیری از پدیده زیرشویی و کاهش دبی نشت از زیر سدهای خاکی صورت می گیرد، احداث دیوارهای آب بند می باشد. در این تحقیق با استفاده از نرم افزار seep/w که مبتنی بر روش اجزا محدود می باشد به بررسی پارامترهای دیوار آب بند شامل محل قرارگیری، عرض و ارتفاع دیوار آب بند در سد خاکی خیرآباد استان سیستان و بلوچستان، پرداخته شده است. نتایج حاکی ازین بود که محل قرارگیری و ضخامت دیوار آب بند به مراتب تاثیر کمتری نسبت به ارتفاع دیوار آب بند دارند، با این وجود مشخص شد چنانچه ارتفاع دیوار کمتر از ضخامت پی باشد، بهترین محل پاشنه و سپس پنجه است، اما اگر دیوار آب بند به ضخامت کل پی آبرفتی باشد، بهترین محل دیوار، دقیقا وسط قاعده زیر هسته می باشد. در مورد عرض دیوار آب بند نیز مدل های مختلف نشان می دهد که گرچه تفاوت دبی نشت در عرض های 1، 2 و 3 متر زیاد به نظر می رسد اما این دبی از 1.4 تا 3.2 درصد متوسط میزان آبدهی سالیانه رودخانه در محل سد متغیر است. در مورد ارتفاع دیوار آب بند نیز مقایسه مدل های مختلف نشان می دهد که با افزایش 20 متر اول ارتفاع دیوار، دبی عبوری در حدود 40 درصد کاهش می یابد و با افزایش 5 متر انتهایی، میزان دبی عبوری، حدود 60 درصد کاهش می یابد