بررسی تأثیر روش برداشت بر میزان ید و ویتامین ث در میوه فی جوآ شهرستان گرگان

قی جوآ یکی از میوه های نیمه گرمسیری است و می تواند به دلیل ارزش غذایی مناسب و برخورداری از انواع ویتامین ها، در صنایع دارویی استفاده شود. این میوه ید قابل جذب بالا داشته و سبب درمان بیماری گواتر می شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر روش برداشت بر روی مقدار ید و ویتامین ث میوه قی جوآ در اکوتیپ گرگان می باشد. این تحقیق در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نوع برداشت شامل جمع آوری میوه ها از روی درخت و از روی زمین بوده است. نتایج نشان داد که اثر روش برداشت بر مقدار ید و ویتامین ث میوه قی جوآ در سطح 1 درصد معنی دار بوده است. بر اساس نتایج مقایسه میانگین ها بیشترین مقدار ید (11/63ppm) مربوط به روش برداشت از درخت و کمترین آن (6/34ppm) مربوط به روش برداشت از زمین بوده است. همچنین بیشترین مقدار ویتامین ث (29/92 میلی گرم در 100 گرم وزن تر) مربوط به روش برداشت از درخت و کمترین آن (22/76 میلی گرم در 100 گرم وزن تر) مربوط به روش برداشت از زمین بوده است. نتیجه گیری می شود به منظور حفظ صفات کیفی و ظاهری، برداشت میوه قبل از ریزش انجام شود.