بررسی اثرتنش شوری و سالیسیلیک اسید بر برخی ویژگی های مرفولوژیکی گیاهآفتاب گردان زینتیHelianthus annus

شوری یکی از فاکتورهای مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می کند . اسید سالیستیلیک نیز به عنوان یک هورمون نقش مهمی در مقاومت گیاهان به تنش های محیطی دارد . به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک در کاهش اثرات نامطلوب شوری بر گیاه آفتاب گردان زنتی، آزمایشی در قالب بر پایه طرح کاملا تصادفی در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت . در این آزمایش شوری به عنوان عامل اول با 4 سطح (0،3،6 و 9 دسی زیمنس بر متر) و اسید سالیسیلیک به عنوان عامل دوم با 4 سطح ( 1، 100،200، 300 میلی گرم بر لیتر ) به صورت محلول پاشی بر گساره ای در نظر گرفته و برخی صفات مرفولوژیک ارزیابی شد . ارتفاع اندام هوایی در بالاترین سطح شوری نسبت به شاهد 30 درصد کاهش یافت . همچنین کاربرد غلظت های 100، 200، 300 میلی گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک به ترتیب ارتفاع اندام هوایی را به میزان 17/5، 11/5 و 5 درصد نسبت به شاهد افزایش دادند . نتایج نشان داد که قطر گل با افزایش سطوح شوری کاهش پیدا می کند به گونه ای که در بیشترین سطح شوری قطر گل حدود 32 درصد نسبت به شاهد کاهش پیدا کرد . هر جند کاربرد اسید سالیسیکلک 100 میلبی گرم بر لیتر سبب افزایش قطر گل حدود 5 درصد نسبت به شاهدشد ، امام کاربرد 200 میلی گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک تفاوت معنی داری با شاهد نداشت . با توجه به نتاج شوری سبب کاهش قطر و ارتع گل شاخه بریده نسبت به شاهد شد .