بررسی الزامات قانونی در جهت بهره وری از انرژی های تجدید شونده و نقش آن درتوسعه پایدار شهری

با توجه به افزایش بی چون و چرای جمعیت در سده ی حاضر و افزایش شهرنشینی در کشور های در حال توسعه پیوسته نیاز به انرژی و بهره وری از آن بیش از پیش مورد نیاز و الزام دولتهای مختلف قرار گرفته است ، این نیازمندی ها خود موجباتحداکثر بهره وری از انرژی های فسیلی را به همراه داشته که هم موجبات پایان یافتن منایع و هم آلودگی های زیست محیطی را موجب می گردیده است ، که سرانجام در همین مواضع بود که یکسری اقدامات از جانب سازمان ها و ارگان های دولتی ومحلی مانند سازمان ملل متحد و دیگر نهاد ها و ارگان های بین المللی ، تحت عنوان قانون گذاری موجودیت پیدا کرده استقوانینی همچون : بیانیه سازمان ملل متحد در رابطه با توسعه پایدار ،دستور کار 21 وکنوا نسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا (تغییرات اقلیم)و همچنین در سطوح خرد و محلی شاهد موجودیت پیدا کردن قوانینی همچون مقررات ملیساختمان می باشیم . این قوانین خود موجبات استفاده و بهره وری از برخی از انرژی های تجید پذیر مانند باد ، خورشید ، زمین گرمایشی و .. را فراهم آورده است اما شایان ذکر است که این قوانین و مقررات تنها در گرو یکسری الزامات قانونی و اسناد بالادست عینیت پیدا کرده است که هیچ گونه طرح و برنامه عملیاتی را به منظور اجرایی شدن در طرح های جامع و تفصیلی و یا حتی طرح ها و برنامه های توسعه راهبردی شهری را شامل نگردیده است ، و ارزیابی در جهت تحقق پذیری و تاثیر پذیری شهرها و کشورهای مختلف از قوانین مذکور به طور کافی و وافی موجودیت پیدا نکرده است.