استفاده از مش بندی چند ضلعی غیر یکنواخت در بهینه سازی توپولوژی به منظور طراحی بهینه ی سازه ها

یکی از مشکلاتی که درگسسته سازی مسائل بهینه سازی توپولوژی با المان های چهارضلعی مشاهده می شود، ایجاد پدیده ی شطرنجیمی باشد. این پدیده ناشی از گسسته بودن میدان های سختی و جابه جایی توسط المان محدود است بنابراین المان هایی که بتواند تخمینبهتری از دامنه پیوسته بزنند، امکان ایجاد پدیدهی شطرنجی را کاهش میدهد. یکی از راهکارهای غلبه بر پدیدهی شطرنجی در مسائلبهینه سازی توپولوژی استفاده از المان های چندضلعی است. استفاده از این المان ها برای اجزایی که دارای بازشو های و حفره هایی باشکل های نامنظم هستند، مناسب می باشد و مشکلی در هنگام مش بندی ایجاد نمی شود و هر شکل دامنه و با هر شکل شرایط مرزیرا به راحتی می توان مش بندی کرد. همچنین استفاده از المان های چند ضلعی در گسسته سازی دامنه طراحی پیچیده و دقت در نشاندادن بارگذاری بسیار بهتر از سایر مش بندی ها عمل می کند.