نقش زنان درمدیریت محله و اقتصاد مقاومتی

ساختار مدیریت در کلان شهرهای ایران، و بالاخص تهران، همان ویژگی ها و محدودیت های ساختاری شبه مدرنیستی نظام کلان مدیریت شهری کشور یعنی غیرمشارکتی، متمرکز، بخشی، از بالا به پایین است ، که ساختار مدیریت شهری،تهران و سایر کلان شهرهای ایران، با توجه به شکل گیری شوراهای اسلامی شهر، ویژگی های یک مدیریت محلی - مشارکتی مدرن و دموکراتیک را کم کم در حال بدست آوردن است و به طور کلی در دوره گذار قرار دارد . به گونه ای که در این نظام، ارتباط ارگانیک میان شورا، شهرداری و شهروندان بهتردیده می شود. این موضوع، از سویی پرداختن بهمباحث جدید مدیریت شهری و تغییرات بنیادین سازوکارهای حاکم بر وضعیت موجود مدیریت شهرهای ایران و به ویژهکلان شهر تهران را در کانون توجه مدیران و صاحب نظران مطالعات شهری قرار می دهد و از دیگر سو، مطالعه تجارب ارزشمند جهانی، ما را از چالش های مدیریتی، نیروی انسانی، منابع مالی، حقوقی و قانونی و جهت تحقق مطلوب یک نظام مدیریتی محله محور در ایران آگاه می سازد . در این بین نقش زنان در سطح شهر را نیز نمی توان از نظر دور داشت که در این مقاله سعی بر آن است که به طور مبسوط به آن پرداخته شود