بهینه سازی توپولوژی سازه های فضاکار تخت دولایه با استفاده از الگوریتم بازپخت فلزات

امروزه به دلایل مختلفی از جمله افزایش جمعیت و متعاقب آن نیاز به داشتن فضاهای سرپوشیده بزرگتر برای اماکن عمومی، استفاده از سازه های فضاکار بیش از پیش مورد توجه مهندسین سازه قرار گرفته است. معمولا تعداداعضای تشکیل دهنده این سازه ها بسیار زیاد می باشد به گونه ای که با طراحی بهینه اعضای آن ها، می توان به مقدار قابل توجه ای در مصرف مصالح و بدنبال آن، در هزینه های مربوط به احداث سازه صرفه جویی کرد. در این مقاله بهینه سازی توپولوژی سازههای فضاکار تخت دولایه با استفاده از الگوریتم بازپخت فلزات مورد بررسی قرار گرفته است.متغیرهای طراحی مسئله، سطح مقطع تمامی اعضاء و همچنین وجود یا عدم وجود گرههای شبکه پایین می باشند وپایداری سازه، حداکثر تنش اعضاء، ضریب لاغری اعضاء و حداکثر تغییر مکان گرهها، قیدهای مسئله بهینه سازی می باشند. تمامی مراحل انجام شده در این فرایند شامل طراحی، آنالیز و بهینه سازی سازه توسط نرم افزار متلب صورتگرفته است. به منظور بررسی عملکرد و میزان کارایی الگوریتم فوق الذکر در بهینه سازی سازه های فضاکار، یک سازهفضاکار دولایه تخت، که قبلا با روشهای دیگری بهینه سازی شده، توسط این الگوریتم مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج این تحقیق نشان میدهد که الگوریتم بازپخت فلزات عملکرد خوبی در بهینه سازی توپولوژی سازه های فضاکاردارد.