جداسازی گزینشی دی اکسیدکربن از مخلوطهای گازی با استفاده از غشاءهای انتقال تسهیل یافته

دی اکسیدکربن به عنوان عنصر نامطلوب در گازههای فرایندی در بسیاری از فرآیندهای کاتالیستی، بعنوان سم کاتالیست یا عامل واکنشهای جانبی محسوب می گردد و واحدهای حذف کردن آن از جمله مراحل کلیدی در اکثر واحدههای پتروشیمیائی میباشد . بعنوان مثال CO2 باید از جریان گازههای سنتز شده در واحدهای تولید متانل , آمونیاک ، اکسید اتیلن , وینیل استات , هیدروژن و اتیلن حذف گردد . . غشاءهای انتقال تسهیل یافته به علت کاربردهای متعددی که دارد اخیرا مورد توجه واقع شده است . مزیت اصلی این غشاءها نسبت به غشاء های پلیمری , فلاکس های بالاتر برای جزء گازی مورد نظر , نظیر Olefins , H2S, CO2 و نهایتا " گزینش پذیریهای بسیار بالاتر جزء مورد نظر نسبت به سایر اجزاء گازی همراه ( از جمله ) paraffin, H2, CH4, N2 می باشد که همین نفوذپذیری و انتخاب پذیری بالای غشاءهای انتقال تسهیل یافته آنها را جهت جداسازی گازها جذاب و مطلوب ساخته است . در این تحقیق جداسازی و حذف گزینشی دی اکسیدکربن از مخلوطهای گازی بوسیله غشاءهای انتقال تسهیل یافته که با استفاده از آمینها فعال شده اند , مطالعه شده و کارائی این نوع سیستمهای غشائی در جداسازی موثر CO2 از H2 مقایسه گردیده اند . نتایج نشان می دهد که غشاء فعال شده با آمینی که ویسکوزیته کمتری دارد یا دارای ثابت تعادل متوسطی از واکنش CO2 با آمین می باشد , عملکرد بهتری از نقطه نظر گزینش پذیری و شدت جذب داراست