الگوی ارزیابی توانمندی تکنولوژیک در پژوهشگاه فضایی ایران

یکی از عوامل اساسی در عدم موفقیت بکارگیری فناوری برای کسب مزیت رقابتی در بنگاه های کشورهای در حال توسعه، عدم آگاهی و شناخت سطح قابلیت های فناورانه بنگاه و استفاده از آنها در جهت مزیتهای نسبی است. ارزیابی نیازهای فناورانه، ابزاری است که به منظور تعیین قابلیت های مورد نیاز برای اجرای اولویتهای فناورانه به کار می رود. ارزیابی نیازهای فناورانه نه تنها حوزه های ضعیف و مشکل ساز بنگاه را شناسایی می کند، بلکه به مزیتهای نسبی بنگاه نیز توجه داشته و آنها را مشخص می سازد . در این مقاله سعی داریم با استفاده از مدل ارزیابی نیازهای فناورانه، سطح توانمندیهای فناورانه پژوهشگاه فضایی ایران را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم. این مدل از 9 بعد، سطح توانمندی بنگاه را مورد ارزیابی قرار داده و در هر یک وضعیت بنگاه را مشخص نموده و شکاف موجود را ارائه می نماید.