بررسی فنی و اقتصادی بهبود عملکرد فرآیندهای آمینی در شیرین سازی گاز طبیعی با استفاده از نرم افزارهای شبیه سازی

فرآیندهای آمینی یکی از رایجترین فرآیندهای شیرین سازی گاز طبیعی محسوب میشوند. در این فرآیندها با استفاده ازجذب شیمیایی توسط آلکانول آمینها ترکیبات اسیدی از گاز جدا میگردد. دی اتانول آمین و متیل دی اتانول آمینپرکاربردترین آمینها میباشند. متیل دی اتانول آمین در مقایسه با سایر آمینها به دلیل جذب مناسبتر، گرمای واکنش پایین تر و همچنین کاهش میزان آمین در گردش از مقبولیت بیشتری برخوردار است. مهمترین تفاوت متیل دی اتانول آمین با سایر آمینها در این است که این آمین در مقابل هیدروژن سولفید انتخاب پذیر است. در سالهای اخیر پژوهشهای مختلفی در جهت ارتقا و بهبود جذب کربن دی اکسید توسط حلال متیل دی اتانول آمین صورت پذیرفته است. از جمله این پژوهشها میتوان به ترکیب متیل دی اتانول آمین با یکی از آمینهای نوع اول یا دوم ویا یک ماده فعالساز همچون پیپرازین اشاره نمود. اساسمخلوط آمینهای مذکور بدین صورت است که سرعت واکنش بالای 2CO با آلکانول آمینهای نوع اول یا دوم با گرمای پایین ناشی از واکنش 2CO با آلکانول آمین نوع سوم ترکیب شده که منجر به افزایش سرعت جذب در برج جذب و کاهش گرمای احیا در برج دفع میگردد در این راستا جهت بررسی بهتر عملکرد مخلوط آمینها و همچنین آمینهای فعال شده از داده هایپالایشگاه شیرین سازی آماک به عنوان مورد پژوهشی استفاده گردید. در این پژوهش با استفاده از نرم افزارهای شبیه سازی - - Aspen Hysys 8.4 و Promax 2.0 ، سه حلال متیل دی اتانول آمین، مخلوط متیل دی اتانول آمین/ دی متانول آمین و آمین فعال شده ) a-MDEA ( مورد بررسی فنی و اقتصادی قرار گرفته و با حلال کنونی پالایشگاه شیرین سازی آماک )دی اتانول آمین( مورد مقایسه گرفت. از این میان، مخلوط متیل دی اتانول آمین/ دی اتانول آمین با غلظت 33 درصد وزنی متیل دی اتانول آمین و 23 درصد وزنی دی اتانول آمین جهت بهبود عملکرد واحد مذکور به عنوان جایگزین حلال کنونی پیشنهاد گردید.