بررسی افزایش ترشوندگی آکنه های فولادی

ساخت آکنه های منظم جدید (ساختاریافته) در برجهای انتقال جرم، تحول بزرگی به وجود اورده است و اکثر برجها در حال تعویض تجهیزات داحلی با این نوع آکنه ها هستند، درطراحی آکنه ها، افزایش خاصیت ترشوندگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که باعث افزایش سطح انتقا لجرم و حرارت و در نتیجه افزایش بازده و کارایی در برجهای پر شده می شود. یک نوع اصلی این آکنه ها، فلزات هستند که خاصیت تر شوندگی در آنها بسیار کم می باشد. این مقاله به بررسی تجربی افزایش تر شوندگی اکنه ها ازجنس استیل می پردازد و هدف آن شناخت روشهای شیمیایی است که بتوان سطح استیل را دارای خاصیت فوق آبدوستی کرد. این خاصیت بر پایه استفاده از فتوکاتالیزور دی اکسید تیتانیوم استوار می ابشد. در اینجا، روش جدید سل – ژل برای تولید روکش دی اکسید تیانیوم با ساحتار در مقیاس نانو بر سطح استیل به کار برده شده و خصوصیات و ویژگیهای سطح و خواص تر شوندگی استیل روکش شده به صورت سیستماتیک بررسی شده است. نتایج با بررسی کیفی و کمی، عکسبرداری و تحلیل مورفولوژی وزبری سطح تعیین شده و نشان می دهد که دراثر تشکی فیلم نازک TiO2 روی سطح استیل، زاویه تماس آب با سطح به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. همچنین زبری فیلم تولیدی با افزودن پلی اتیلن گلایکول (PEG) به محلول سل افزایش یافته و این افزایش سختی نیز در کاهش زاویه تماس و افزایش تر شوندگی نقش زیادی دارد.