اهمیت دانش بومی در مدیریت بهینه منابع آبی: معرفی روشهای سنتی تامین آب در استان سیستان و بلوچستان

با رشد جمعیت، افزایش استانداردهای زندگی و افزایش توجه به موضوعات محیطی توجه به امر منابع آب افزایش یافته است، در بسیاری از کشورها آب به سرعت تبدیل به یک نهاده کمیاب میگردد. این امر از یک طرف به دلیل رشد جمعیت و از طرف دیگر به علت رشد سریع فعالیتهای اقتصادی، تجاری و فعالیتهای توسعه ای میباشد. دانش بومی دانش یک جامعه بومی طی نسلها زندگی در محیط خاص است که آن را قادر میسازد تا به معیشت پایدار در محیط خود دست یابد. با توجه به اینکه دانش بومی در زمان طولانی ودر شرایط محیطی و غالبا با دیدگاههای توده مردم شکل گرفته و هدایت شده است، از جهات مختلف با اصول پایداری و نیز با محیط زیست منطبق است. دانش بومی در زمینهی مدیریت بهینه ی منابع آب بر پایه ی سه هدف ذخیرهسازی آب، استفاده حداکثر رطوبت، کاهش هدررفت آب برای مدیریت پایدار آب تکیه دارد. از این رو در پژوهش حاضر به بررسی نفش دانش بومی در حفظ و بهره ورری بهینه منابع آب میپردازیم روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و برگرفته از منابع و اسناد کتابخانهای معتبر میباشد که در نهایت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است