تبیین و تحلیل بافت فرسوده نواحی مرکزی شهری بارویکردبرنامه ریزی مشارکتی مطالعه موردی محدوده لاله زار شهرتهران

بافت قدیمی و فرسوده درگذشته به مقتضای زمان دارای عملکرد های منطقی و سلسله مراتبی بوده ولی امروزه ازلحاظ ساختاری وعملکردی دچارکمبودهایی شده و قادر به رفع نیازهای ساکنین خود نمی باشد به دنبال حادشدن مشکلات بافت فرسوده شهرها بخصوص درنواحی مرکزی شهرها که ابعادمختلف زندگی شهری را تحت تاثیر قرارداده است برنامه ریزان توجه ویژه ای را نسبت به این نواحی ازشهر مبذول داشته اند به نظر می رسد که دربافت های فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسائل گریبانگیر این بافت ها کارامدترین رویکردی که بتوان برای مواجهه با کاستیها و نارسایی ها اتخاذ کرد رویکرد مشارکتی باشد ازانجام تحقیق حاضر سنجش میزان مشارکت شهروندان درساماندهی بافت فرسوده محله لاله زار است دراین پژوهش ازروشهای توصیفی ت حلیلی برای دستیابی به ادبیات نظری موضوع و تحلیل داده ها استفاده شد جهت تکمیل اطلاعات میدانی با حضور درمنطقه ازساکنین محدوده لاله زار تهران مصاحبه و پرسشنامه تکمیل گرددی یافته ها نشان داد که توانایی مشارت جامعه نمونه ازچهارجنبه متفاوت مالی فکری ابزاری و فیزیکی پایین تر ازحدمطلوب می باشد همچنین همبستگی میان توانایی مشارکت و میزان تمایل به مشارکت در بازسازی ساختمان های با ارزش فرهنگی و تاریخی با 99درصد اطمینان رابطه معناداری وجود دارد