بررسی اهمیت منظردرکیفیت فضاهای شهری

فضاهای شهری فضاهایی عمومی هستند که به عموم شهروندان تعلق داشته منحصربه جنبه کالبدی و فیزیکی نبوده و درحقیقت با حضور انسان و فعالیت اوست که معنا می یابند منظرشهری پدیده ای عینی - ذهنی می باشد که به دنبال رویکرد جدیدبه محیط و ادراک انسان ازمحیط تعریف میشود منظرشهری درابتدا ادراکی محسوس ازمحیط شهر درفرد ناظر پدید می اورد و به دنبال آن درارتباط با ذهنیت ناظر تکمیل میشود درنهایت ویژگی اصلی آن را میتوان درعینی ذهنی بودن خلاصه نمود که درتعامل میان انسان و محیط اشکار میگردد باتوجه به اینکه انسان مهمترین عنصر درفضاهای شهری می باشد و شهربدون حضور شهروندان حیات نشاط خود را که مهمترین کیفیات محیط شهری است ازدست میدهد پس ادامه حیات فضا و شهر نیز به اوبستگی دارد بهبود ارتباط بین شهروند وشهر و ایجادادراک مناسب ازفضا میتواند مسائل مختلفی را تغییر دهد درنتیجه بررسی عواملی که سبب ادراک بهتر مردم ازمنظر فضای شهریمیشود و میتواند تصویرذهنی مناسبی را درذهن افراد تداعی سازد که موجب حضور و استفاده مجدد ازاین فضای شهری گردد بسیارمهم و ضروری خواهد بود بنابراین درطراحی فضاهای شهری انسانی نگاه طراحان می بایستی برکیفیت وشیوه زندگی شهروندان باشد دراین پژوهش ابتدا به بررسی مفاهیم و تعاریف اولیه فضای شهری منظر شهری و طراحی پرداخته شده است سپس مجموعه ای ازمعیارها و شاخصها درارتباط با این مفاهیم استخراج گردیده است مقاله حاضر براساس مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی تهیه شده است و نتیجه اینکه میتوان با شناخت و تحلیل معیارهای مرتبط با منظر و به کارگیری آنها درفضای شهری کیفیت محیط را ارتقا بخشید