تعیین الگوی بهینه بهره برداری محصولات زراعی در استان مازندران مطالعه موردی شهرستان بابل

الگوی کشت به عنوان یکی از عوامل تأثیر گذار در رشد و توسعه بخش کشاورزی، به ویژه در کشور های در حال توسعه که با افزایشجمعیت، رشد تقاضا و بهبود نسبی سطح زندگی مردم روبرو هستند، دارای اهمیت خاصی است. در این راستا این مطالعه به بررسی تعیینالگوی کشت مناسب محصولات زراعی در شهرستان بابل در سال زراعی 1392-1391 با استفاده از روش برنامه ریزی خطی با هدف حداکثر سازی سود و دستیابی به خودکفایی با نرم افزار Lingo11 قرار گرفته است. هدف از تعیین الگوی بهینه کشت، انتخاب ترکیبی ازمحصولات برای کشت در یک واحد زراعی مشخص با توجه به خصوصیات کشت محصولات مختلف، حجم تقاضا، منابع آب و خاک دردسترس، نیروی انسانی، سرمایه، تجهیزات کشاورزی و دیگر به منظور بیشینه کردن تولید، سود در جهت حفظ محیط زیست می باشد.نتایج بررسی نشان می دهد که محصولات گندم دیم، کلزا دیم، شبدر، کشت مخلوط علوفه ی، سورگم و از میان سبزیجات تربچه و شاهیاز الگوی بهینه حذف شوند و سطح زیر کشت کلیه ارقام برنج محلی، میان رس، رتون و کشت مجدد کاهش یافته و سطح زیر کشت باقلا،سیر و از میان سبزیجات جعفری و اسفناج افزایش پیدا می کند. همچنین نتایج این مطالعه نشان می دهد که در مقایسه با الگو هایموجود و سطح درآمدها، به کار گیری الگوی کشت بهینه 10 درصد بازده خالص کل را افزایش دهد.