بررسی ایمنی عابرین پیاده در معابر ایران

ایمنی یکی از پایه های اساسی مهندسی ترافیک می باشد که شامل پیاده و سواره می باشد. کشورهای توسعه یافته که خود سازنده وسیله نقلیه بوده و می باشند از همان شروع اولیه استفاده انسان از وسیله نقلیه به فکر استفاده ایمن از این دست آوری بشری بوده و هستند، به نحوی که تحقیقات و تمهیدات دامنه داری را به منظور استفاده بهتر و ایمن تر از این وسیله ساخت دست بشر انجام داده اند و امروزه نتیجه تلاتش سالیان متمادی آنها، داشتن ترافیکی نسبتا ایمن می باشد. ولی در ایران به همراه ورود خودرو، تلاشهای لازم به منظور استفاده ایمن از آن، انجام نشده است که از عواقب آن می توان به کشته شدن حدود 29 هزار نفر در تصادفات سال 1382 اشاره کرد. نتایج بدست آمده نشان می دهد 39% کشته شدگان تصادفات کشور عابرین پیاده می باشند. این رقم (-/11/250 نفر عابر پیاده کشته شده در سال 1382) در مقایسه با کل کشته شدگان سالانه تصادفات چهار کشور سوئد، نروژ، فنلاند و دانمارک نشان می‌دهد که بیش از دو برابر کشته شدگان مجموع این چهار کشور است. در این مقاله ایمنی عابرین پیاده و گذرگاه های عابر پیاده بررسی شده و راهکارهای لازم جهت بهبود وضعیت ارائه شده است.