ارتباط بین شیوع اختلالات روانشناختی و سن در دانش آموزان دبستانی مس

اهمیت پیشگیری از اختلالات روانشناختی و رفتاری از جنبه مراقبت های بهداشتی و اقتصادی رو به افزایش است.در صورتی میتوان نسبت به مدیریت و کنترل این اختلالات اقدام کرد که اطلاعات کافی در ارتباط با فراوانی و شیوع آنها درسنین مختلف در دست باشد. در این تحقیق همبستگی بین میزان شیوع اختلالات روان شناختی و رفتاری و سن در بیندانش آموزان دبستانی شهر سرچشمه مورد بررسی قرار گرفت. کلیه دانش آموزان دبستانی که در سال 1393 در شهر سرچشمهمشغول به تحصیل بودند، جامعه مورد مطالعه را تشکیل می دهند. جهت بررسی همبستگی بین سن و شیوع اختلالات روانشناختی و رفتاری، از فرم سیاهه رفتاری کودکان آخنباخ (CBCL) استفاده شده است. بعد از جمع آوری اطلاعات و تحلیل داده ها، شیوع اختلالات روانشناختی و رفتاری در رده های سنی مختلف مشخص گردید. بعد از مشخص شدن میزان شیوع اختلالات روانشناختی و رفتاری در سنین مختلف، ارتباط بین شیوع اختلالات و سن دانشآموزان مورد بررسی قرار گرفت.تحلیل داده ها نشان میدهند که بین سن و شیوع اختلالات روان شناختی و رفتاری همبستگی وجود داشته و در تمامی مواردجهت رابطه منفی است. اما از نظر آماری تمامی آنها معنادار نیستند. در بین جمعیت دختران ضریب همبستگی سن بامشکلات توجه و مشکلات اجتماعی از لحاظ آماری در سطح 0.05 . معنادار است. این ضریب در بین جمعیت پسران، در ارتباطبا مشکلات توجه، رفتارهای قانون شکنی، رفتارهای پرخاشگرانه و مشکلات برونی سازی معنادار می باشد. همچنین، در جمعیتکلی تمامی اختلالات به جز شکایات جسمانی و رفتارهای پرخاشگرانه معنادار هستند. نتایج نشان می دهند که با افزایش سن ازشیوع اختلالات روانشناختی و رفتاری در بین دانشآموزان ابتدایی شهر مس کاسته میشود. در جمعیت مورد مطالعه، تمامیاختلالات بجز مشکلات جسمانی و رفتارهای پرخاشگرانه رابطه معنادار با سن برقرار میکنند. بنابراین، بخشی از اختلالات روانشناختی دانش آموزان ابتدایی سرچشمه با افزایش سن از بین می روند.