مدلسازی و کنترل غیرخطی سیستم تعلیق فعال مدل کامل خودرو

در این مقاله با توجه به اهمیت ضربات وارد شده به خودروی متحرک در اثر برخورد با ناهمواری ها و پستی بلندی های جاده که منجر به ناراحتی سرنشین ها و از بین رفتن هر چه بیشتر قطعات می شود، به لزوم اتصال چرخ هابه بدنه با یک سیستم فنربندی اشاره می کنیم و در ادامه تلاش مان برای کنترل هر چه بهتر این سیستم می باشد. در واقع به سیستمی نیاز است که توانایی کاهش ضربات، تکان ها، لرزش های ناشی از شرایط جاده را داشتهباشد. سیستم تعلیق باعث می شود ضربه ها جذب شده و به نوسان تبدیل شوند. در این تحقیق مدل فعال و غیر فعال سیستم تعلیق بررسی شده است. در سیستم تعلیق غیرفعال، خصوصیات سختی و میرای ثابت است در حالیکه در سیستم تعلیق فعال، نیروی کنترل فعال به نیروی سختی و میرایی اضافه شده و نیروی جاذب ضربه را بهبود می بخشد. در این مقاله عملکرد سیستم تعلیق فعال خودرو با کنترل کننده تطبیقی در مقایسه با سیستم تعلیق فعال با کنترلر بهینه خطی درجه دو و سیستم تعلیق غیرفعال برای مدل کامل خودرو با هفت درجه آزادی موردبررسی قرار گرفته است، نتایج نشان داد که جابجایی عمودی بدنه و جابجایی نسبی سیستم تعلیق که به ترتیب بیانگر کیفیت سواری و فرمانپذیری خودرو هستند در حالت فعال کنترل شده نسبت به حالت غیرفعال به طورچشمگیری بهبود یافته و در سیستم فعال با کنترلر تطبیقی کیفیت سواری 72 درصد و فرمانپذیری خودرو 72 درصد در مقایسه با سیستم تعلیق فعال کنترل شده با کنترلر بهینه خطی درجه دو بهبود قابل ملاحظه ای داشته است