سرای سالمندان با رویکرد روانشناسی محیط

سلامت جسم و روان سبب سعادت انسان میگردد و این دو بر هم اثر متقابل دارند. تبیین رابطه ی متعادل و همزیستانه ی اثر معماری با محیط که بر پاسخگویی آگاهانه به شرایط محیطی پی ریزی شده است همه با هم مرتبط هستند.هرجامعه زمانی از پویایی و نشاط برخوردار خواهد بود که شهروندان آن از سلامت جسمی و روانی مطلوب برخوردار گردند. امروزه، با توجه به افزایش روزافزون تکنولوژی و دور شدن مردم از طبیعت، افزایش آلودگی، تغذیه نامناسب و کم تحرکی،دوری از اجتماع و انزوا، نیاز به مراکزی جهت رشد و ارتقاء سلامت جامعه احساس میشود. باید امکاناتی فراهم گردد تا تمامی اقشار جامعه برای درمان، استراحت موقت و دور بودن از تنشها و آلودگیهای شهری در امان باشند و هدف از طراحی مداوای روحی و جسمی کلیه افراد جامعه باشد اما در جهت کنترل و بهینه سازی فضا، جامعه هدف افرادبازنشسته و 54 سال به بالا هستند. البته نگاه به جذب توریست و توریسم درمانی نیز بصورت ویژه مدنظر قرار دارد. شهرها امروز عرصه تکاپوی انسانی می باشند. انسانی که با توانمندی و نیروی جوانی در ایجاد شرایط روزآمد و کارسازنقش بسزایی ایفا میکنند. اما بستر انجام این فعالیتها در گذشته ایجاد شده است آنهم توسط انسانهایی که حال دیگر جوانی خود را پشت سر گذاشته و سفیدی مویشان نشان از بینشانی دارد. آنهایی که به اجبار هیچگونه توانایی وفق دادن خود با این دنیای پرشتاب را ندارند و این ناتوانی منشأ گوشهنشینی، تنهایی و افسردگی آنان است. باید بدانیم کهتجربهای که این گرانمایگان در سینه دارند میتواند گره گشای بزرگترین مشکلات جوامع بشری باشد اما متأسفانه این جامعه ماشینی آنها را به فراموشی سپرده است و این فراموشی خود مسبب بسیاری از بیماریهای این عزیزان است. ایجاد نشاط و سرزندگی در آنان میتواند بسیاری از مشکلاتشان را حل کند.در کشور ما متأسفانه برخلاف کشورهای توسعه یافته نگاه ویژهای به این امر نشده است. طراحی مجموعه هایی که برای بیان و حل مشکلاتشان وجود داشته باشد میتواند پایهگذاری مهمی باشد که در مسیر کنترل سلامت روانی یکی از پایههای اصلی جامعه یعنی سالمندان قدم برمیدارد و همچنین فضای جدیدی را ایجاد میکند که در جهت جذب توریست و توده صنعت گردشگری نیز مؤثر است