گردشگری به مثابه راهبرد توسعه خلاق در بافت فرسوده شهری ( نمونه موردی: بازارتجریش)

برنامه ریزی و مدیریت شهری تهران طی دهه های اخیر با چالش های مختلفی بویژه در ساختار اقتصادی مواجه بوده است، این در حالی است که این کلانشهر هم از موقعیت خاص)مرکزیت اداری سیاسی( در جذب سرمایه در کشور برخوردار بوده و هم این که پیشینه – تاریخی آن حاکی از وجود توان بالا در جذب گردشگران داخلی و خارجی دارد، که در این راستا بازار تجریش در شمال تهران ) به عنوان قلپ تپنده ی شمال شهر تهران( به علت استقرار در بافت کهن شهری و نیز تنوع عملکردی (تجاری، مذهبی، تفریحی و ... ) قابل ذکرمی باشد. این پژوهش سعی بر آن دارد تا با شیوه توصیفی تحلیلی به شناخت جامع و تشریح قابلیت های متنوع بازار تجریش تهران در – جهت توسعه گردشگری شهری به عنوان توسعه خلاق بافت فرسوده بپردازد. در این پژوهش با توجه به نوع تحقیق (همبستگی)، محدودیت های مختلف در گردآوری داده ها ،حجم نمونه 384 نفر می باشد، که براساس روش نمونه گیری اتفاقی تعیین و مورد پرسشگری واقع شده اند. با توجه به فرضیات و مساله تحقیق و جهت سنجش همبستگی میان متغیرها (زیر ساخت های بازار بزرگ و توسعه گردشگری شهری)شاخص های (ارتباطی، اطلاعاتی، خدماتی، مذهبی فرهنگی، تاریخی، تجاری و تفریحی_ سرگرمی )بررسی – گردیدند. نتایج حاصله از پژوهش (در زمینه بررسی و مقایسه روند تحولات و نقش آفرینی بازار تجریش تهران) نشان می دهد که ضعف کارکردی قابل توجهی در رابطه با مدیریت و برنامه ریزی توسعه گردشگری (بازار تجریش تهران) وجود دارد،