ارزیابی تأثیر عىاصر اقلیمی بر میزان مرگ و میرناشی از سکته قلبی در شهر مشهد

اثرات پارامترهای آب و هوا بر روی بیماری ها از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر افزایش یا کاهش مرگ و میر و ابتلا به بیماری هاست. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر عناصر اقلیمی بر مرگ و میر ناشی از سکته قلبی در شهر مشهد طی سال های 1390-1384 می باشد. داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل داده های اقلیمی شهرمشهد (دما، رطوبت نسبی، فشار هوا و باد) و مرگ و میرناشی از بیماری های قلبی در شهر مشهد طی دوره مورد مطالعه است. در پژوهش حاضر از روش همبستگی آماری بین متغیر وابسته سکته قلبی و متغیر مستقل پارامترهای اقلیمی استفاده گردیده است، که نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که ارتباط قوی و معناداری بین دما و مرگ و میر ناشی از سکته قلبی وجود دارد. این ارتباط در فصل های بهار، تابستان و زمستان معنادار می باشد در صورتی که در فصل پاییز هیچ ارتباط معناداری بین این دومتغیر مشهود نیست. بین سایر پارامترها (رطوبت نسبی، فشار هوا و باد) و مرگ و میرناشی از سکته قلبی هیچ ارتباط قوی و معناداری مشاهده نمی گردد. بنابراین می توان گفت که هوای بسیار گرم یا سرد، خطر ابتلای زودرس به بیماری های قلبی داشته زیرا همبستگی بین دما و مرگ و میر سکته قلبی در ماه های تیر و دی مشاهده شده است و همچنین آلاینده ها در فصل زمستان بیشترین تأثیر را درمرگ و میر سکته قلبی داشته است زیرا بیشترین همبستگی بین آلاینده ها و مرگ و میر را در دی ماه شاهد بوده ایم.