تقلب مؤثر در معاملات اسنادی

تقلب یکی از موضوعات قابل بحث در رشته حقوق است و هنگامی به کار میرود که یک قاعده حقوقی یا یک حق یا سوء نیت به موقع اجرا گذاشته شود و در اثر اعمال آن قاعده حقوقی یا حق، به منافع و حقوق شخصدیگر یا حقوق کل جامعه زیان برسد. یکی از اصول کلی که نظام اعتبار اسنادی و ضمانت نامه های بانکی برآن مبتنی است، استقلال نهادهای حقوقی است . بدین ترتیب که بانکهای درگیر در یک اعتبار اسنادی و ضمانتنامههای بانکی، اصولاً در اختلافاتی که در خصوص قرارداد اولیه و اصلی بین طرفین مطرح است، دخالتی ندارند و این امر به عنوانی که قاعده پذیرفته شده است. اما دراین خصوص، یک استثناء وجود دارد و آن استثنا تقلباست که صرفاً در شرایط بسیار محدودی قابل استناد است بانک گشاینده اعتبار در مواردیکه اعتبار، یک اعتبار غیرقابل برگشت است و همچنین بانک ابلاغ کننده وقتیکه تایید خود را نیز به آن افزوده باشد. درصورت وقوع تقلب باید از اجرای تعهدی که در مقابل ذینفع بعهده گرفته است امتناع نماید. باتوجه به این که در اعتبارات اسنادی و ضمانتنامه های بانکی، بانکها براساس اسناد عمل می کنند و نه کالا، بنابراین میتوان گفت ماهیت اسناد در اعمال قاعده تقلب باید عامل تعیین کننده در اعمال قاعده تقلب باشد، نه ماهیت شخصمتقلب. در این مقاله کوشش میشود تا ضمن بیان مفاهیم نظری تحقیق، به چگونگی ارتباط مابین استقلالاعتبارات اسنادی و ضمانت نامه بانکی با ماهیت اعمال قاعده تقلب پرداخته شود.