ارزیابی قابلیت ماشین بردار پشتیبان در برآورد بار کف در رودخانه های شنی

بار کف حمل شده توسط رودخانه ها می تواند مشکلات عدیده ای را از قبیل کاهش عمر تاسیسات رودخانه ای وکاهشظرفیت مخازن سدها ایجاد کند. با توجه به تاثیر قابل توجه بار کف بر مورفولوژی رودخانه ها و محیط زیست و ماهیتپیچیده آن مطالعه مکانیزم انتقال بار کف ضروری به نظر می رسد. اگرچه در دهه های اخیر روابط و روش های تجربی ونیمه تجربی بسیاری به منظور مدل سازی و تخمین بار کف رودخانه ها ارائه شده است، ولی هیچ کدام از این روش هانتوانسته جایگاهی جامع و مقبول در زمینه انتقال بار کف به خود اختصاص دهد. در این مقاله از روش ماشین بردارپشتیبان (SVM) که شاخه ای از روش های محاسبات نرم (هوش مصنوعی) می باشد به منظور مدلسازی و تخمین بارکف سه رودخانه با بستر شنی استفاده شده است.در به کار گیری روش SVM از چهار ترکیب ورودی متشکل ازپارامترهای رودخانه ای و همچنین از چهار تابع کرنل استفاده شده است. نتایج حاصل از مدل های SVM با نتایجتخمین روابط های کلاسیک بار کف برای همان رودخانه ها مقایسه گردیده است. نتایج حاصل حاکی از برتری محسوسروش SVM نسبت به روش های کلاسیک در تخمین بارکف می باشد.