بازتعریف فضای معماری مهدکودک با نگرش بر نیازهای کودکان (نمونه موردی: مهدکودکهای شهرستان مهاباد)

مهدکودک از جمله فضاهایی میباشد که اولین تأثیر را بر روی انسان می گذارد. فضایی که انسان در آن رشدمی کند و صرفاً مکانی جهت بازی و نگهداری کودکان نیست؛ بلکه محیطی است که کودک در آن قادر بهارضای بسیاری از نیازهای خود، کشف نادانستنی ها و کنجکاوی، ابتکار، خلاقیت، یادگیری و ... باشد. متاسفانهبه نظر می رسد که اکثر مهد کودک های ایران در فضاهای فاقد طراحی مناسب و یا در فضاهایی با کاربری غیرآموزشی تأسیس می شوند که در اغلب مهدکودک ها نیازهای کودکان نادیده گرفته می شود و طراحی درستیبر مبنای نیازهای کودکان صورت نمی گیرد. در این پژوهش، سعی بر آن است که محیط مهدکودک هایشهرستان مهاباد و نیازهای کودکانی که در مهدکودک حضور دارند، مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد و طراحیساختمان مهدکودک، بر مبنای کودک محوری صورت پذیرد. به عبارتی، با توجه به شناخت نیازهای کودکان،رفتارشناسی کودک و توجه ظریف به روحیات و اخلاق کودکانه، طراحی مهدکودک انجام شود. تحقیق حاضر،از نوع کاربردی و براساس روش توصیفی- میدانی است و به منظور دستیابی به اهداف مورد نظر در این مقاله، از روش کتابخانه ای و بررسی میدانی مهدکودک های شهرستان مهاباد و جمع آوری پرسشنامه از والدین ومربیان و مصاحبه با افراد صاحب نظر استفاده شده است که نتایج تحقیق شامل راهکارهای طراحی معماریجهت ایجاد محیط مطلوب مهدکودک می باشد.