تعلیم و تربیت پست مدرنیستی و برنامه درسی

پست مدرنیسم به همان اندازه که در نگاه فلسفی اجتماعی خودگسترده و در قسمت هایی مبهم می باشد در تعلیم و تربیت نیزدیدگاه منسجمی ندارد. ولی با این وجود می توان خطوط کلیتربیت را با توجه به آنچه که از دیدگاه متفکران این رویکرد بدستمی آید، ترسیم کرد. جهانی شدن و عصر پست مدرن تغییراتخاصی را برای سازمان ها و منابع انسانی ضروری ساخته است. لزومتوجه به مدیریت در پهنه فرهنگ ها و تکثر فرهنگی می طلبد کهمدیران آموزشی با لنز دیگری به جهان پیرامون خود نگریسته ونگرشی نوین اتخاذ نماید. رویکردی که ضمن توجه به معرفت ودانش بشری زمینه های بروز خلاقیت و نوآوری را فراهم کردهپاسخگوی نیازهای ویژه فراگیران این عصر باشد. از این منظرپارادایم های مرتبط با آموزش و یادگیری نوین می تواند زمینهساز پویایی و تحول نظام آموزشی باشد.روش این پژوهش ازنوع توصیفی تحلیلی می باشد. این پژوهشدرصدد پاسخگویی به سوالاتی از جمله: چه چیزهایی باید در برنامهدرسی باشد و چه چیزهایی نباید در آن باشد؟چه دلایلی برای بودنیا نبودن یک موضوع در برنامه درسی وجود دارد تاکید پستمدرنیستم بر چه چیزی می باشد؟در مجموع هدف در یادگیری تجربی آن است تا به فراگیران توانیبالقوه برای بازنمایی آزادانه رفتارها و اندیشه های خود به دستآورند. از این رو، یادگیری تجربی زمینه ای چند پهلو و مبهم است کهدر آن، به انگاره های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نابرابر و همزماننگریسته می شود. در این میان، توجیه تجربی گرایان بر وجودگروه های گوناگون دارای زمینه های اجتماعی، فکری، سیاسی وفرهنگی متفاوت است. یادگیری، چالش اساسی دیگر در تعلیم وتربیت پستمدرن است بنا به نظر هو و دال برنامه درسی از یکنظریه آشوب و دگرگونی و تغییر پیروی می کند و بریک مبنایاستوارقرار ندارد.دائم در حال تغییر و دگرگونی است.و بنا بر نظریهپاندولی گوتیر نواوری های برنامه درسی و تدریس پشنهاد شده ازلحاظ علمی مورد بررسی و اعتبار بخشی قرار گیرد.