رمز نگاری تصویر دیجیتال

در این مقاله، به مقایسه الگوریتم های رمزنگاری مدرن که با تکنیک های مجزا رمزنگاری شده می پردازیم. در روش رمزنگاری تصویر با درهم ریزی،از دنباله های ریاضی، که یک رابطه ریاضی بازگشتی، و دارای یک مجموعه ضرایب می باشد. با تغییر ضرایب دنباله ریاضی، دنباله های مختلفی تولید می شود. برای ارزیابی الگوریتم، پس از رمزنگاری تصویر میزان درهم ریزی تصویر با معیارهای استانداردی محاسبه می شود. به علت پیچیدگی سیستم رمزنگاری تصویر و عدم رابطه مشخص بین معیارهای ارزیابی و ضرایب دنباله، انتخاب ضرایب مناسب دنباله به آسانی امکان پذیر نیست در الگوریتم ژنتیک با در نظر گرفتن یک فرم عمومی برای رابطه بازگشتی و تعریف تابع برازندگی، ضرایب رابطه محاسبه می شود؛ تا اینکه دنباله یافته شده کارایی مطلوبی برای رمزنگاری تصویر داشته باشد. رمزنگاری در روش اتوماتای سلولی، ابتدا پیکسل های تصویر به ترتیب خوانده شده و هر پیکسل با قوانین اتوماتای جایگزین می شود. در ادامه، پیکسل های رمزشده به عدد باینری تبدیل می شود. سپس، عمل جایگزینی هر بیت از پیکسل با استفاده از اتوماتای صورت می گیرد شماره قانون استفاده شده برای هر پیکسل، توسط یک رابطه بازگشتی تعیین می شود. مراحل رمزگشایی تصویر بااتوماتای به صورت معکوس قابل اجراست.