ساختمانهای ضد زلزله با توجه به طراحی صحیح و سیستمهای سازهای بدیع مناسب
محل انتشار: همایش ملی مقاوم سازی ایران
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,219
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRNC01_122
تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1386
چکیده مقاله:
وقوع زلزله های اخیر در ایران و دیگر مناطق جهان که سبب خرابی و کشته شدن انسان های بیشماری گشته است، مبین عدم کفایت ساختمانها در تحمل نیروهای مخرب زلزله می باشد. خسارت های مشاهده شده در طول زلزله های جهان در شناخت فرم و سازه مناسب آموزنده می باشند. ناپایداری بناها فقط به دلیل ضعف سازه ای نیست بلکه ترکیب بندی حجم ها و فضاها عم موثر هستند. بنابراین در می یابیم که طراحی معماری در ساختمان ممکن است از درجه اهمیت بالاتر از سازه برخوردار گردد و به همان گونه ای که ادراک و تصور معماری و جنبه های طرح بنی و وابسته به زیبایی رعایت می شود، در عین حال سیستم سازه ای مقاوم با سختی و صلبی کافی در برابر زلزله پایداری کند.
در این مقاله به دلیلی که شکل و فرم ساختمان تاثیر قطعی روی رفتار دینامیکی (نوسان معکوس، طبقه نرم، اثرات پیچشی و ... ) و تمرکز فشار (ناپایداری و دگرگونی شکل های افقی و عمودی)دارند، به فرم های مناسب پرداخته یم شود. پارامترهای هندسی، شکل ساختمان را کنترل می کند و از رفتار نامناسب انها می کاهد. پارامترهای تاثیرات رفتار زلزله ای عبارتند از : نظم و قاعده در نقشه و طرح هم در سطوح افقی و هم عمود ی(هم درپلان و هم در نما) تناسب و تقارن، تراکم و به هم فشردگی که در تهیه ضوابط طراحی وکدهای اصلی ساختمانی موثر هستند. باید زمان طراحی ساختمان مقاوم، شکل متراکم، متناسب و متقارن هدف قرار گیرد و با توجه به آن سیستم سازه ای مناسب در نظر گرفته شده و طرح بنا ، ساختار و سازه آن با ترکیب هم در واکنش های زلزله ای شرکت کنند.
در افکار عمومی و به طور سنتی ساختمان ها به عنوان اجسام بسیار سفت تصور میشوند که از صلبیت انها در به کاربردن سختی استفاده می گردد اما در مقاله حاضر روش های جدیدی ارائه شده که ایده حرکت را پیشنهاد می کند (ساختمان این اجازه را داشته باشد که در موقع زلزله همسان با زمین حرکت کند) درواقع بخش های سازه باملاحظه به زمین یا به دیگر بخش ها و اجزای سازه حرکت کنند. در روش های مقاوم سازی اجزا سازه ای و ارتقا عملکرد آن ها راهکارهایی ارائهگردیده که عبارتند از : تصحیح رفتار محلی المان با افزایش مقاومت و یا شکل پذیری، افزایش سختی و یا مقاومت کلی سازه، کاهش و یا حذف نامنظمی و ناپیوستگی، استفاده از میراگرها و یا سیستمهای جدایش، به منظوور کمینه کردن تغییر شکل های پیچشی توزیع بهینه جرم ساختمان و سفت کننده ها در نظر گرفته شده و نیز اهمیت قابلیت انعطاف و به طور کلی بهسازی اجرای زلزله ای ساختمان ها بررسی گردیده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راضیه محمدزاده
کارشناسی ارشد رشته بازسازی پس از سانحه دانشکده معماری و شهرساززی دانش
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :