بررسی پیاده رو در تعریف نقش و جایگاه پیاده در فضای شهری نمونه موردی: پیاده رو خیابان ولیعصر

امروزه شهرها برای حرکت و حضور وسایل نقلیه طراحی شده و فرد عابر پیاده به مسیری باریک و انزوا در فضای شهری کشیده می شود. اغلب این مسیرها به دلیل ساخت و ساز و یا ایست خودرو در آن، حرکت عابر را مسدود می نماید و اینعوامل مردم را در فضای شهری حذف می نماید. ارزش شهر به حضور پیاده و مردم آن شهر است و شهرها هویتی خود را با حضور مردم پیدا خواهد نمود، و این عابرین پیاده هستند که سرزندگی، حیات و پویایی را به داخل شهر ها هدایت میکنند. پس همواره شهر می بایست برای عابر پیاده و بر اساس نیاز ها و علایق آن ها طراحی شود تا شهروندان از حضور واستفاده در شهر و فضاها و مکان های شهری لذت برده و با ایجاد حس تعلق در شهر، شهر را همچون خانه و دارایی خود به شمار بیاورند. از جمله این دسترسی های ویژه، پیاده روهای خیابانهای شهری می باشند که با حضور خود مسیر های ویژهای برای عبور پیاده به یکدیگر متصل کرده و پیوندی در شبکه ارتباطی برقرار می کنند. بنابراین توجه به این امر و طراحی مناسب این فضاها از جمله عواملی است که می تواند شهر را به سوی پایداری هدایت کند. این پژوهش با هدف بررسی نقش پیاده و جایگاه آن در فضای شهری، به مهم ترین عامل حضور پیاده )پیاده رو خیابان ولیعصر( بر اساس مؤلفههای کالبدی، عملکردی و معنایی، که سه مؤلفه فضای شهری می باشند، پرداخته است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی از نوع کاربردی به روش تجربی بوده، که با استفاده از پرسشنامه با حجم نمونه آماری 483 نفر )از طریق فرمول کوکران( میزان نقش عابرین پیاده را از پیاده رو خیابان ولیعصر سنجیده. با استفاده از نرم افزار SPSS مؤلفه های مورد نظر را کمی نموده. نتیجه ی این پژوهش عدم رضایتمندی شهروندان از مؤلفه های کالبدی و عملکردی بوده چه بسا از لحاظ معنایی این فضای شهری در ذهنیت پیاده دارای قوت و نقاط مثبت می باشد. در نهایت با استفاده از تحلیل SWOT پیاده رو خیابان ولیعصر، راهبرد، راهکار و ارائه ضوابط و قوانین طراحی پیاده ارائه شده است.