تحلیل اثرات خشکسالی بر مدیریت منابع آب قابل استحصال در دشت های خوزستان

خشکسالی یکی از مهمترین بلایای طبیعی است که سالانه میلیون ها دلار خسارت به جوامع کشاورزی در سراسر دنیا وارد می کند. در دهه های اخیر در بین حوادث طبیعی که جمعیت های انسانی را تحت تاثیر قرار داده اند تعداد فراوانی پدیده خشکسالی از نظر درجه شدت، طول مدت، مجموع فضای تحت پوشش، تلفات جانی، خسارات اقتصادی و اثرات اجتماعی دراز مدت در جامعه، بیشتر از سایر بلایای طبیعی بوده است. از مهمترین آثار و پیامدهای آن کمبود آب برای مصارف مختلف از جمله کشاورزی ر استان خوزستان بوده است. احداث چاه ها و بهره برداری از آنها یکی از روشهای باستانی تامین آب خصوصا درمواقع خشکسالی در ایران می باشد. از دیر باز تاکنون بخشی از آب مورد نیاز مصارف کشاورزی، شرب و خانگی تامین شده و می شود. استفاده از این روش تامین آب پس از گسترش امکانات حفر چاههای نیمه محمیق و محمیق کاهش یافته و در برخی نقاط کشور نیز احداث قنات جدید متوقف شده است. برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی از طریق بهره برداری بیرویه از چاهها همراه با افزایش تعداد چاه ها و عدم تغذیه طبیعی به دلایل مختلف به خصوص تغییر کار بری اراضی، نحوه ‏بهره برداری از اراضی وآب و هوا منجر به کاهش آبدهی و یا خشک شدن منابع آبهای زیرزمینی شده است بر این اساس منظور از این تحقیق بررسی و تجزیه و تعلیل اثرات خشکسالی آبدهی آبخوان ها ونحوه مدیریت آن در استان خوزستان می باشد