ارزیابی وضعیت گردشگری در شهرهای ساحلی (مطالعه موردی شهر ساحلی محمودآباد)

صنعت توریسم به عنوان یکی از فعال ترین صنایع درحال رشد دنیا و ابزاری برای افزایش درآمد ملی در همه کشورها اعماز صنعتی یا درحال توسعه تلقی می گردد. در واقع توریسم به عنوان پدیده ای اجتماعی، فرهنگیف حاصل جابجایی ها و سفرهای انسان در داخل و خارج مرزهای سیاسی وجغرافیایی در زمان صلح می باشد، که عمدتاً برای تفریح و گذران اوقات فراغت صورت می گیرد. استان مازندران یکی از مناطق بسیار مساعد برای توسعه صنعت توریسم می باشد که به دلیل برخورداری از مواهب ارزنده و منحصر به فرد در زمینه های مختلف گردشگری از پتانسیل بالایی در جهت توسعه صنعت توریسم برخوردار است از جمله با داشتن طبیعت بکر، جنگل های سرسبز و سواحل زیبا، می تواند وسایل آرامش روح و روان گردشگران را فراهم نماید. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت گردشگری در یکی از شهرهای ساحلی استان به نام شهر محمود آباد با معیار شاخص های توسعه پایدار به بررسی میزان نقش این صنعت بر تحولات اقتصادی، اجتماعی و کالبدی این شهر پرداخته است. پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. همچنین برای جمع آوری اطلاعات تحقیق از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است و برای جمع آوری اطلاعات میدانی از ابزار پرسش نامه به تعداد 200 پرسش نامه ویزه شهروندان استفاده شد که به صورت تصادفی منظم در بین خانوارها و تعداد 30 عدد از مدیران انتخاب شده است. در این مطالعه جهت تجزیه و تحلیل نقاط ضعف و قوت از تکنیک SWOT برای تحلیل آثار توسعه توریسم در شهر ساحلی محمودآباد استفاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که مهمترین فرصت، تهدید، ضعف و قوت توریسم در شهر ساحلی محمود آباد به ترتیب موارد زیر است: امکان ایجاد اسکله های ساحلی و تجاری، عدم تخصیص بودجه کافی، وجود نیروی انسانی بالقوه و خطر تخریب اکوسیستم.