راهکارهایی جهت طراحی معماری هتل بیمارستان در شیراز با نگرش بر تاثیر متقابل محیط و کاربران

نحوه طراحی، اجرا و چیدمان فضاهای داخلی در مؤسساتی با کاربرد درمانی - رفاهی همواره به عنوان مسئله مهمی برای معماران و طراحان داخلی مطرح بوده است چرا که آسایش و رفاه بیماران و همراهان شان در طول مدت درمان بسیار اهمیت دارد و بر این باور هستیم که تمرکز بر مراحل درمان و برطرف ساختن سایر دغدغه های بیماران نقش بسزایی در بهبود هرچه سریع تر آنها خواهد داشت. هدف از طراحی معماری چنین محیطی این است که هتل بیمارستان بتواند با ایجاد شرایط مطلوب از بیماران و خانواده هایی که در شرایط روحی نامناسب همراه با ترس و اضطراب قرار دارند حمایت نماید. گذراندن ساعات طولانی در محیط های درمانی معمولاً برای بیماران، ملاقات کنندگان و پرسنل، تجربه تنش زا از هر تلاشی در راستای کاهش این تنش نتیجه مثبت در روند درمان و افزایش کیفیت این فضاها در پی خواهد داشت لذا، معماری چنین فضاهایی موجب می شود که بیماران دید بهتری نسبت به خارج و همچنین ارتباط بهتری با پرستاران و یا همراهان داشته باشند و طراحی و معماری، نقش تعیین کننده ای در روند درمان و بهبود بیماران در مراکز درمانی ایفا می کند و بر این اساس در پژوهش حاضر پس از مطالعه و بررسی نظرات و نمونه های موردی مشابه، در راستای ایجاد و طراحی فضای داخلی هتل بیمارستان با رویکرد تأثیر متقابل محیط و افراد در ارتقای کیفیت عملکرد فضاهای درمانی - رفاهی پرداخت شده است که به منظور دستیابی به نتایج در این پژوهش از روش های مطالعه کتابخانه ای، بررسی میدانی فضاهای موجود، جمع آوری پرسش نامه از استفاده کنندگان و مصاحبه با افراد متخصص و صاحب نظر استفاده شده است و نتایج به دست آمده حاکی از اینست که طراحی ایده آل فضای داخلی و خارجی هتل بیمارستان ها با توجه به مخاطبان متنوعی مثل بیمار، همراهان بیمار، کادر خدماتی و درمانی که در زمان های متمادی حضور دارنددر تطلیف و فضای استرس های فکری و خستگی های جسمی آنان مؤثر است.