مدل سازی ترمودینامیکی سیستم سه جزئی (دی اکسید کربن، دی متیل سولفوکسید، آمپی سیلین) با معادله حالت سو

با کاهش متوسط اندازه ذرات دارویی، قابلیت جذب بیولوژیکی و حلالیت آن ها بالا می رود. روش های قدیمی کاهشاندازه ذرات با مشکلاتی مواجه بود. یکی از روش های نوین که مورد توجه زیاد قرار گرفته است، استفاده از سیال فوقبحرانی جهت تولید نانو ذرات می باشد. در فرآیند ضد حلال گازی، ابتدا ماده مورد نظر در حلال حل شده و سپس سیالفوق بحرانی به عنوان ضد حلال اضافه شده و ذرات به صورت جامد با توزیع اندازه جدید به وجود می آیند. این فرآیند درهر محدوده دما و فشار روی نمی دهد. جهت تعیین دما و فشار قابل قبول مدل سازی ترمودینامیکی فرآیند ضروری است.در فرآیند ضد حلال گازی باید ضد حلال قابلیت امتزاج پذیری خوبی با حلال داشته باشد. به همین منظور، در این تحقیقمدل سازی سیستم سه جزئی دی اکسید کربن- دی متیل سولفوکسید- آمپی سیلین بررسی خواهد شد. جهت مدل سازی از معادله حالت سو استفاده شد.