دستیابی به سطوح مطلوب اقتصاد دانش بنیان؛ مطالعه موردی: اهمیت سوپرجاذب های پلیمری در بهره وری محصولات

اقتصاد دانش بنیان بر پایه تولید، اشاعه و کاربرد دانش و اطلاعات شکل گرفته و سرمایه گذاری برای پیشرفت و توسعههمه جانبه صنایع داخلی، فراورده ها و محصولات در آن نقش محوری دارد. دستیابی به سطوح مطلوب اقتصاد دانش بنیانمستلزم عواملی چون بومی سازی دانش، تمرکز به نوآوری و ابداعات در عرصه های مختلف و اجرای آموزه های لازم در حوزه-های کارآفرینی، بهره وری، استانداردها و الگوهای تولید و مصرف دارد. از سوی دیگر ظرفیت بالای سوپرجاذب های پلیمریدر جذب و نگهداری محلول ها و نیز ویژگی های خاص آنها در ظهور و بروز رفتارهای متنوع و گزینشی؛ باعث گردیده ایندسته از پلیمرها به عنوان فراورده حدواسط یا محصول نهائی؛ کاربرد گستردهای در فرمولاسیون، فراوری، بهره وری و تولیدمحصولات مختلف اعم از صنایع بهداشتی، غذائی، رزین، بهینه سازی مصرف آب؛ کشاورزی، حفاری صنعت نفت و جذبآلاینده های نشطی داشته باشد. ارتقاء شاخص بهره وری در محصولات؛ رویکرد بالنده، درونزا و پایداری است که می تواندنقش عملی در تقویت اقتصاددانش بنیان ایفا نماید. بلاشک دستیابی به سطوح مطلوب از اقتصاد دانش بنیان نیازمند آگاهی-بخشی همگانی، همگرائی و هدفمندی در شاخص بهره وری تمامی مراحل فرایندی از تولید آزمایشگاهی تا تجاری سازیمحصولات می باشد. نظر به اهمیت کشوری موضوع اصلی جستار؛ در این مقاله تلاش می شود ضمن بررسی نظریات مرتبطبا ظهور وبروز اقتصاد دانش بنیان، عوامل موثر بر تحقق آن، شاخص های ارزیابی مقبول و وضعیت کشور در اقتصاد دانش-بنیان؛ سوپرجاذبه ای پلیمری ، بخاطر اهمیت شان در ارتقاء بهرهوری و تولید، بعنوان یک محصول دانش بنیان پرکاربردجایگاه پیدا کرده و در فرایند ارتباط این مفاهیم، ادبیات نگارش نوینی برقرار گردد.