تحلیلی بر شبکه شهری استان ایلام با تاکید بر نقش شهرهای میانی در تعادل ناحیه ای

در اغلب کشورهای در حال توسعه گرایش برنامه ریزی به تمرکز زدایی فضایی، کاهش نابرابری های منطقه ای و دوگانگی شهری- روستایی در دهه های اخیر منجر به اتخاذ راهبردهای شهرنشینی متفاوتی گردیده و یکی از مهمترین این راهبردها تقویت شهرهای میانی و حمایت از انها است که می توانند در دستیابی به نظام سکونتگاهی بهینه در سطح منطقه موثر واقع شود و به عنوان حلقه ارتباطی بین شهرهای دیگر و حوزه روستایی خود می باشد.این پژوهش با هدف ارزیابی نقش شهرهای میانی در نظام شبکه شهری استان ایلام انجام شده است..روش آن توصیفی- تحلیلی است و از نوع کاربردی است، با بهره گیری از مدل های رتبه – اندازه زیپف ، تعدیل یافته، ضریب کشش پذیری می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده ماکروسفالی مهم ترین ویژگی جمعیتی استان ایلام از نظر چگونگی توزیع فضایی جمعیت و نقاط شهری است که همه اینها مبین نقش برتر شهر ایلام در نظام سلسله مراتبی شهرهای استان می باشد، همچنین نمایانگر توان جذب جمعیتی بالای شهرهای میانی در سطح استان می باشد.