بررسی خصوصیات اقتصادی- اجتماعی و سنجش میزان آکاهی زارعین از عملیات کشاورزی پایدار و عوامل موثر بر آن (مطالعه موردی دهستان شهسوار- شهرستان هریس)

بخش کشاورزی یکی از مهمترین بخش های اقتصادی کشور است که به لحاظ ساختاری نقش مهمی را در فرآیندتوسعه ی اقتصادی ایفا می کند امروزه رشد روزافزون جمعیت، موجب نیاز بیشتر بشر به مواد غذایی گردیده که این عاملموجب گسترش تولیدات کشاورز ی و تأثیرات سوء بر خاک و منابع پایه شده است. استفاده از کود و سموم دفع آفات علاوه بر آلوده سازی خاک و منابع آب های سطحی و زیرزمینی، باعث فرسایش ژنتیکی و انقراض گونه های جانوری و گیاهی نیز می شود. این فرایندها، تعادل های زیست محیطی و بومی را به تدریج بر هم می زند و پیامدهای خطرناکی را در پی دارد.هدف مطالعه حاضر شناسایی و سنجش عوامل مؤثر بر سطح آگاهی کشاورزان سرپرست خانوار نسبت به عملیات کشاورزی پایدار در دهستان شهسوار می باشد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق پیمایش های میدانی، با طراحی وتکمیل پرسشنامهبه روش سرشماری از 82 کشاورز در روستای شهسوار، در سال 1393 جمع آوری شده است. برای تعیین پایایی سؤالات پرسشنامه ضریب الفای کرونباخ 0/89 بدست آمد. برای بررسی عوامل مؤثر بر سطح آگاهی تولید کنندگان، از مدل رگرسیون مرکب خطی که به روش حداقل مربعات معمولی برآورد شده است، استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که اکثریت افراد آگاهیمتوسطی به عملیات کشاورزی پایدار دارند. براساس نتایج مدل رگرسیونی، عواملی نظیر میزان وام، سابقه ی کشت، داشتن مشاغل غیر کشاورزی، مالکیت شخصی زمین، سرمایه گذاری در حفاظت کیفیت زمین، تعداد سفر به نزدیک ترین شهر و میزان مشارکت با سازمان ها و نهادها رابطه مثبت و عامل تحصیلات رابطه ی منفی و معنی داری با سطح آگاهی افراد نسبتبه عملیات کشاورزی پایدار دارد که حدود 52 درصد از تغییرات آگاهی افراد به عملیات کشاورزی پایدار را تبیین می کنند. تبلیغات مناسب، برگزاری دوره های آموزشی، افزایش آگاهی کشاورزان نسبت به موضوعات پایداری و مسائل حفظ محیط زیست از پیشنهادات مطالعه حاضر می باشد.