ساختار داربست سه بعدی نانو لیفی پلی کاپرولاکتون / هیدروکسی آپاتیت و ژلاتین
محل انتشار: دهمین کنفرانس ملی مهندسی نساجی ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 932
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NTEC10_180
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1395
چکیده مقاله:
زمانی که به بافت استخوان آسیب وارد می شود ممکن است بافت آسیب دیده با استفاده از سلول های بنیادین خود که دارای توان خودسازی حسن داسیت را ترمیم کند. اما در صورتی که گستره جراحت به گونه ای باشد که سبب از بین رفتن بخشی پزشکی از آن استخوان شود از پروتزهای دایمی استفاده می شود که انتخاب و مشکلات حرکتی زیادی را برای مست و ایجاد می کنند. امروزه برای رفع مشکلات پروتزها سعی شده است با استفاده از مهندسی بافت، استخوان آسیب دیده را ترمیم کرد و دار بست های نانولیفی در تحقیقات گذشته جهت ایجاد بافت و سخن به کار گرفته شده اند. با توجه با ساختار استخوان اولین روش که به طور بدیهی برای مهندسی بافت استخوان به ذهن خطور می کند ایجاد کامپوزیتی از آپاتیت و کلاژن است . در سال های اخیر کلید در بسیاری تحقیقات عملی شده است. یلاتین در واقع کلاژن تغییر ماهیت داده ها یا دگرگون شده است. بنابراین تحقیقات در زمینه کامپوزیت های آپاتیت/ ژلاتین هم مورد توجه بوده است. در این پژوهش با استفاده از الکتروریسی هیبریدی داربست نهایی ساخته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید امین رضا صفوی
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان
داریوش سمنانی
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان