ارزیابی قابلیت اطمینان اتصالات سکوی جکت فلزی باتوجه به انعطاف پذیری اتصالات

در مهندسی و همواره با عدم قطعیت هایی در بار مرده، بار زنده، بار باد، مقاومت خاک ، بار امواج و ... روبرو خواهیم بود. عدم قطعیت ها منشاهای متفاوتی دارند که عمده علت های ان در مهندسی دریا را می توان به : عدم قطعیت فیزیکی و عدم قطعیت در اندازه گیری را عدم قطعیت آماری و عدم قطعیت در مدل سازی و ساده سازی است که از نمونه های آن می توان به در نظر نگرفتن اثر انعطاف پذیری در اعضا اشاره کرد . روش های قابلیت اطمینان یا قابلیت اعتماد روش هایی هستند که با در نظر گرفتن عدم قطعیت ها در سازه مورد مطالعه امنیت آنها را مورد بررسی قرار می دهند. پس با استفاده از روش های قابلیت اطمینان می توان به عنوان روش های آماری و احتمال خرابی سازه در عمر مفید خود را تعیین کرد. بسیاری از سکوهای نفتی به صورت سازه هایی با انتهای صلب تحلیل می گردند در صورتی که اعضای لوله ای فولادی صلب نیستند و انعطاف پذیرند. انعطاف پذیری موضعی براساس جابجایی و خروج از محوریت محور عضو اصلی، بر اثر نیروهای وارده از طرف اعضای بادبندی به عضو اصلی ایجاد می گردد که این انعطاف پذیری باعث ایجاد زاویه در امتداد محور عضو بادبندی و عضو اصلی میشود که بر خلاف فرضیات اتصال صلب است , و دخالت دادن انعطاف پذیری در محاسبات دقت کار را بالا می برد.در طی این تحقیق یک قاب از سکوی SP12 نصب شده در خلیج فارس را با در نظر گرفتن انعطاف پذیری در اتصالات در نرم افزار ANSYS مدل سازی کرده و بار دیگر همان قاب را بدون در نظر گرفتن انعطاف پذیری مدل می کنیم