بررسی تغییرات زیست توده و غالبیت علف های هرز در تاریخ کاشت های مختلف و ارقام لوبیا سفید (Phaseolus vulgaris)

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و ارقام لوبیا سفید با تیپ رشدی مختلف بر زیست توده علف های هرز و اثر تداخلی آنها، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در شهرستان بروجرد به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل تاریخ کاشت در چهار سطح 1 و 20 اردیبهشت ماه، 10 و 30 خرداد ماه )، رقم لوبیا سفید در دو سطح؛ لاین GOYONOK98 و رقم الماس و نیز عامل علف هرز بودند. نتایج حاصل نشان داد که اثر تاریخ کاشت و رقم/لاین و نیز اثر متقابل آنها بر میانگین تراکم و زیست توده علف های هرز اثر معنی دار داشتند. در تاریخ کاشت 1 اردیبهشت بیشترین عملکرد لوبیا حاصل شد. تاخیر 20 روزه در کاشت، سبب افزایش 46/45 درصدی زیست توده علف های هرز و نیز کاهش 32/9 درصدی در عملکرد دانه لوبیا گردید. کمترین و بیشترین زیست توده گونه های علف هرز به ترتیب در تاریخ کاشت های اول و دوم با میانگین 1139/65 و 2128/35 گرم در مترمربع حاصل شد. علف هرز تاج خروس وحشی بیشترین مقدار زیست توده و نیز بالاترین میزان چیرگی کل علف های هرز را در بین سایر گونه ها به خود اختصاص داد. علف هرز جوموشی کمترین میزان زیست توده و غالبیت را داشت. در هر چهار تاریخ کاشت مجموع تعداد گونه ها، درصد فراوانی و نیز میزان زیست توده و چیرگی علف هرز پهن برگ بیشتر از گونه های باریک برگ بودند. در حالی که مجموع تراکم علف های هرز باریک برگ به ترتیب در تاریخ کاشت های 10 خرداد و 20 اردیبهشت ماه از گونه های پهن برگ بیشتر بود. تعداد گونه های علف هرز سه کربنه (C3)، بیشتر از چهار کربنه (C4) بود اما مجموع میزان زیست توده گونه های چهار کربنه 2/9 برابر گونه های سه کربنه بود. کاشت به موقع و زود هنگام لوبیا سفید و استفاده از ارقام با تیپ رشدی رونده مانند رقم الماس، میتواند در کاهش خسارت علف های هرز و نیز افزایش عملکرد محصول موثر باشد.