پیش بینی نشست سطح زمین تحت تأثیر تونل سازی مکانیزه د ر محد وده ایستگاه های شماره 11 و 12 خط یک متروی تبریز، به روشهای تجربی، تحلیلی و عددی

امروزه د ر شهرهای بزرگ، متروها و تون لهای شهری یکی از کلی دی ترین و مهم ترین زیرساختهای شبکه حمل و نقل شهری به شمارم یآیند. با توجه به اینکه پروژه های جد ید تونل باید د ر زیر مناطق پر جمعیت شهری ساخته شوند، ساخت و اجرای این سیستم هایزیرزمینی ممکن است عوارضی را برای تاسیسات و آسیب به ساز ههای سطحی و زیر سطحی د ر پی د اشته باشد. د ر این مقاله به د لیلاهمیت موضوع عبور از بافت فرسود ه شهری و تا حد امکان تقلیل خسارات وارد ه، محد ود ه مابین ایستگاه های شماره 11 و 12 خط یک قطار شهری تبریز که د ارای بافت فرسو ده و سنتی بود ه و شامل ساختمان ها و سازه هایی با قد مت زیاد و عد م استحکام کافی است، مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته است. با توجه به وجود ساختمان های میراث فرهنگی د ر یک مقطع از مسیر، بررسی نشستها در این مقطع با استفاد ه ازروش تجربی پک، روش تحلیلی لاگاناتان و پولوس و روش عد د ی المان محد ود )نرم افزار PlAXIS3D Tunnel ( صورت گرفته است. د ر انتها نیز نتایج حاصل از هر سه روش با یک دیگر مقایسه شد ه است. نتایج نشان می د هد که مقاد یر نشست سطح زمین حاصل از مد ل عد د ی به دلیل د ر نظر گرفتن بار ساز ههای سطحی بیشتر از مقد ار نشست به د ست آمد ه از روشهای تجربی و تحلیلی است و همچنین با توجهبه اینکه نتایج نشست سطح زمین حاصل از مد ل عد د ی بیشتر از مقد ار مجاز نشست د ر مناطق شهری و مسکونی است، نیاز است که د ر این مقطع از محد و ده مورد مطالعه فرایند های کنترلی نشست به منظور عبور ایمن د ستگاه حفاری صورت بگیرد.