مفهوم و آثار تدلیس درعقد در حقوق ایران

یکی از مهم ترین مسائلی که در تعاملات اجتماعی و داد و ستدهای عمومی و معاملات قابل بررسی می باشد بحث تدلیس درمعاملات است.رفتار یا گفتار فریبکارانه ویاسکوت عمدی یکی از طرفین عقد درهنگام عقد ویا قبل از آن و یامخفی کردن عیوب یا اظهار صفت کمالی که وجود ندارد به قصد فریب طرف دیگر باعث می گردد که طرف مقابل فریب خورده و درباره اوصاف مورد معامله دچار اشتباه درتصمیم گیری گردد و پس از عقدوروشن شدن حقیقت خواهان انحلال عقدمی گردد این عمل تدلیس محسوب شده وموجب فسخ معامله می گرد.اهمیت موضوع به جهت آگاهی افراد جامعه ومطالعه آن ها نسبت به جلوگیری از به وجود آمدن تدلیس برای انها و دیگر کلمات مترادف باآن مانند کلاهبرداری ،غش،خداع، نیرنگ، حیله وغرور وراه های مقابله قربانیان تدلیس با تدلیس گرایان به قانون می باشد. متاسفانه قوانین ایران در مورد تدلیس مقررات کاملی ندارد ونیاز به بررسی هرچه بیشتر این مفهوم وقانون گذاری دراین باب به شدت احساس می شود. نتایج حاصل از این تحقیق روشن می کند که عمل تدلیس دارای حکم تکلیفی حرمت می باشد و به لحاظ حقوقی نیز فرد فریب خورده طبق مواد قانون مدنی می تواند اقدام حقوقی کرده و تقاضای فسخ نماید و همچنین از طریق کیفری شکایت کرده که دراین حالت برای فرد تدلیس کننده 6ماه تا 2سال حبس تعیین می گردد.