بررسی تزئینات مقرنس درمساجد دوران صفوی

درهم آمیزی هندسه باتوازن همچنین درپدیده دیگری هم پیدامی شود که خطی نسبت بلکه کاملا قضایی است. این پدیده که از عوامل بسیارویژه معماری اسلامی است، مقرنس خوانده می شود. این عبارت است ازپایه های به صورت طاقچه برای نگه داری گنبد، طاقچه ها مانندکندوی زنبورعسل درکنارو یافرازهم ویامانند مجموعه ای بلود که درکنارهم برراستای محورهای مختلف قرارگرفته ساخته می شوند. مقرنس نوعی کاربندی است متشکل ازطاسه هایی که درردیف هایی انتظام می یابندو هرردیف خودحاصل ردیف دیگری است که ازبالای آن بیرون می زند. نتیجه ترکیبی پلکانی است که گاه به آن طاقبندی کندویی یااستالاکیت می گویند واین مقاله به بررسی چگونوگی تشکیل مقرنس وتزئینات مقرنسکاری مساجددوره صفوی می پردازیم. مقرنس جزوتزئینات اصلی دوران صفوی بوده است ودلیل شهرت تزئینات صفوی می باشد.