ارایه رویکردی جهت مدیریت سرمایه های فکری در سازمان ها و مراکز تحقیقاتی (مطالعه موردی مراکز تحقیقاتی جهاد دانشگاهی)

در محیط اقتصاد دانش بنیان امروزی، سرمای های فکری (Intellectual Capital) ارزش و اهمیت بیشتری را برای سازمان ها و بنگاه ها به نسبت سرمایه گذاری فیزیکی دارند و به تعبیری سرمایه های، به عنوان سرمایه واقعی و جزء استراتژیک ترین سرمایه های سازمان های عصر حاضر به ویژه برای سازمان ها و مراکز تحقیقاتی و دانش بنیان مطرح می باشند. لذا سازمان ها، به ویژه سازمان های دانش بنیان، جهت کسب مزیت رقابتی پایدار، نیازمند شناسایی و مدیریت آگاهانه و نظام مند سرمایه های فکری خود می باشند.به همین منظور، طراحی و بکارگیری رویکردی مناسب برای مدیریت سرمایه های فکری که از سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و رابطه ی تشکیل شده اند، از اهمیت بسزایی برخوردار است. بر همین اساس، این پژوهش با هدف ارایه رویکرد مدیریت سرمایه های فکری در سازمان ها و مراکز تحقیقاتی تعریف شده است که به صورت مطالعه موردی در مراکز تحقیقاتی جهاد دانشگاهی صورت گرفته است. در این پژوهش با بررسی مبانی نظری، ضمن تبیین رویکردها و الگوهای مختلف مدیریت سرمایه های فکری، ساختار و چارچوب مدیریت سرمایه های فکری متناسب با سازمان ها و مراکز تحقیقاتی شناسایی گردیده است. در ادامه شاخص های قابل استفاده جهت مدیریت سرمایه های فکری در سازمان ها و مراکز تحقیقاتی شناسایی و استخراج گردیده اند. بر اساس نتایج مطالعه موردی نیز در ابتدا، ابعاد و مولفه های مدیریت سرمایه های فکری مراکز تحقیقاتی و جهاد دانشگاهی شناسایی شده و سپس شاخص های شناسایی شده برای مدیریت سرمایه های فکری در مراکز تحقیقاتی متناسب با شرایط مراکز تحقیقاتی جهاد دانشگاهی بومی سازی شده است. در نهایت چارچوبی جهت مدیریت و گزارش دهی سرمایه های فکری در مراکز تحقیقاتی جهاد دانشگاهی ارایه شده است.