بررسی رابطه هر سه سطح آموزش بر ارزش افزوده بخش خدمات

تاثیر آموزش برسطح ارزش افزوده بخش خدمات (درکشورهای توسعه یافته،درحال توسعه وکمترتوسعه یافته) برکسی پوشیده نیست،سطوح آموزش بر برمانایی وابقای حکومت ها،پیشرفت تکنولوژی، افزایش تولید ناخالص داخلی، سیاست های تعدیلی دولت های فدرال مرکزی (رودینگرفیشر،استانلی دورن بوش)، ارتقای سطوح مهارت در عوامل تولید درفرایند تولیدستاده(ویلیام اچ.برانسون) وسایر خدمات و فاکتورهای اقتصادی اهمیت بسزایی دارد،کشورهایی که سطوح آموزشی آنها از بالانس بالایی برخوردار است برحسب شاخص های سازمان ملل می توان، به کشورهای توسعه یافته،درحال توسعه و توسعه نیافته تقسیم کرد که دارای سطوح مختلفی از رفاه نسبی اجتماعی از مثلث های زیان (نیکلاس گریگوریان.منکیو، 2005 )،مازاد رفاه وخدمات اجتماعی-رفاهی و تکنولوژی هستند و می توان سطوح آموزش برارزش افزوده ی خدمات را اصلی ترین عامل درتمایز این کشورها دانست.خدمات، در رفاه نسبی هر جامعه و چراغ اصلی در کاهش مثلث زیان اجتماعی که هیچ وقت در کشورهای توسعه یافته به خاموشی نمی گراید،بی تاثیر نیست و نقش نیروی محرکه اصلی درچرخش دواران اقتصادی اعم از نظام های کاپیتالیسم،کمونیستی، سوسیالیسم و امپریالیسمی را ایفاکرده است. اکنون هم در جبر نظام های حال از آن به عنوان عامل اصلی یاد می شود.