مطالعه همبستگی رقابتجویی و احساس شکست در بین کارمندان دانشگاهی ایران

رفتارهای انسان و تعاملهای او با دیگران ممکن است در سه حالت همکاری ،رقابت و فردگرایی صورت گیرند. در بعضیموقعیتهای رقابتی مانند رقابت فردی ،هدف افراد نه تنها برنده شدن بلکه به دست آوردن نتایج و دستاوردهای اضافی همچونپاداش مادی است. در اینگونه شرایط و موقعیتهای پیچیده که در آن افراد تحت فشار و کنترل با یکدیگر رقابت میکنند،عدم توجه به کیفیت واقعی کار، بدبینی، جلب توجه دیگران، خود-درگیری ،هم چشمی، ظاهرسازی، خصومت، سرزنشگری،منفی بافی، اعتقاد به بهتر بودن کار خود از دیگری و نه شایسته تر بودن آن و انواع رفتارهای تهاجمی برای شکست دادن حریفمشاهده میشود. از دیدگاه تکاملی مفهومی که در درک برخی از انواع آسیب شناسی روانی اصلی به نظر میرسد، مفهوماحساس شکست است. این مفهوم در اصل از تحقیقات روی حیوانات بدست آمده است. اما پس از آن به چهار نوع اصلیآسیب شناسی روانی رفتار انسان به نام افسردگی، خودکشی، اختلالات اضطرابی و پس از سانحه تقسیم شده است. بنابراین بهنظر میرسد که مفهوم احساس شکست در میان طیف وسیعی از اختلالات مشترک است. پژوهش حاضر به دنبال مطالعههمبستگی رقابت جویی و احساس شکست در بین کارمندان دانشگاهی ایران بوده است. به منظور جمع آوری داده ها، نمونه ایشامل 150نفر از کارمندان دانشگاهی ایران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. روش اجرای این پژوهش به صورتکمی بوده است و داده ها بر اساس اطلاعات به دستآمده از پرسشنامه عاملی رقابت جویی فرانکن، پرسشنامه DSگلیبرت وآلن تنظیم گردید. جهت تحلیل داده از تحلیل مسیر و نرمافزار اموس استفاده شد. تحلیلهای آماری نشان داد که بین احساسشکست و رقابت جویی رابطه منفی معنادار وجود دارد