راهکارهای بازکارایی بادگیرها در معماری ایرانی

هنگامی که سخن از آسایش به میان می آید قطع به یقین مجموعه عواملی دست در کار خواهند داشت که شرایط این آرامش را به جهت زندگیانسان به ارمغان بیاورند، در این بین آسایش محیطی و در زیر مجموعه آن آسایش حرارتی باعث می گردد که انسان بتواند با احساس بهتر وخوشایندی در محیط (که در عرصه کار معماران فضای معماری می باشد)، زندگی نماید. دست یافتن به شرایط آسایش حرارتی همواره از دغدغههای اصلی انسان بوده که در گذشته و در اقلیم کویری ایران این مشکل با تیزهوشی مردم بومی و استفاده از مصالح بوم آورد با ابداع ساختارینو به نام بادگیر مرتفع گردیده است. با توجه به مطالعات و اسناد موجود خاستگاه بادگیر که یکی از نمادهای معماری سنتی کویر محسوب میگردد ایران است، این عنصر کارکردی معماری ایرانی توانسته با ساختاری بسیار ساده، شرایطی مطلوب را در خانه های کویری و با استفاده ازخاکهای گرم وخاک آلود آن سامان بوجود آورد و موجبات زندگی را در این مناطق آب و هوایی رقم زند، پژوهش حاضر با بررسی تاریخچه، انواعو ساختار کالبدی سعی در بکارگیری مجدد بادگیرها در معماری ایرانی را خواهد داشت.