بررسی تحلیلی عناصر تزئینی در نقاشی قهوه خانه ای با تاکید بر آثار حسین قوللر آغاسی

این پژوهش با هدف ارائه تصویری از نقاشی های قهوه خانه ای دوره قاجار و معرفی عناصر تزئینی مورد استفاده در آن انجام پذیرفت.دوره قاجار با فراز و نشیبهای سیاسی داخلی و خارجی و تغییر و تحولاتی که هریک تاثیر بهسزایی در موقعیتسیاسی و فرهنگی ایران توام بود دورهی پراهمیتی برای هنر نقاشی و نگارگری محسوب میشود. و می توان این دوره را دروازهی عبور از نقاشی سنتی متاثر از شرق به نقاشی متاثر از غرب به حساب آورد.سابقهی نقاشی عامیانهی مذهبی در ایران به عهد صفوی می رسد. این نقاشیها که علایق ملی، اعتقادات مذهبی، و روح فرهنگ خاص لایههای میانی جامعهی شهری را باز میتابید پدیدهای جدیدتر از سایر قالبهای نقاشی عامیانه بود. اکثرنقاشیهای این مکتب با موضوعهای مذهبی و حماسی همچون عاشورا، رستم و سهراب و غیره به دست هنرمندانی مکتبندیده که بیشتر از طبقهی متوسط بودند و حرفهی دیگری داشتند و بنابر علاقهی شخصی خود، عصرها در قهوهخانهها به نقاشی میپرداختند به وجود آمد.این شیوه در دوره قاجار به اوج رسید.در پژوهش حاضر وپس از معرفی نقاشی قهوه خانه ایو نقوش تزیینی در هنر ایران ،تعدادی از آثار حسین قوللر آغاسی از لحاظ پرداختن به این عناصر بررسی شد.. تحقیق بیشتر کتابخانه ای و اینترنتی و در بررسی آثار از طریق مشاهده می باشد و طبق نتیجه حاصل شده، میزان استفاده ازعناصر تزیینی در نقاشی قهوه خانه کمتر از نقاشی درباری دوره قاجار است اما نقاش هنوز به الگوهای سنتی پایبند است.بیشترین عناصر مورد استفاده ،نقوش گیاهی ،نقوش هندسی و خوشنویسی می باشد