طراحی مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی و هنری ایران با الگوبرداری از عناصر سنتی اقلیمی معماری ایرانی در راستای بهره وری انرژی

این پژوهش به طراحی مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی و هنری ایران با الگو برداری از عناصر سنتی اقلیمی معماری ایران در راستای بهره وری انرژی پرداخته است. امروزه بهینه سازی مصرف انرژی و ارائهراهکارهایی در راستای بهره وری انرژی در ساختمان های شهر یک ضرورت است. این مهم با رعایت ضوابط معماری و شهرسازی بهینه سازی مصرف انرژی همچون استفاده مناسب از اقلیم منطقه و بهره-گیری از انواع انرژی های تجدیدپذیر که رایگان و بدون آلودگی هستند، قابل دستیابی است. در این میان الگو برداری از معماری سنتی ایران راهکاری قابل تأمل است. چراکه معماری سنتی ایرانی غنی ترینعناصر و ارزش های هویتی را دربر داشته و از طریق هماهنگی با طبیعت و استفاده از انرژی پایدار آن همانند نور و باد و عناصر اصلی آن مثل آب و خاک و گیاه به نحو شایسته در معماری گذشته گام هایموثری در این مسیر برداشته است. این مقاله به شیوه توصیفی تحلیلی، ضمن بازگو کردن نقش و اهمیت - فرهنگ و هنر در معماری ایرانی، به بررسی ابعاد مختلف انرژی و استفاده بهینه آن با توجه به نوع اقلیمپرداخته و به این نتیجه رسیده است که با توجه به اقلیم نیمه بیابانی شهر تهران، دو اصل کلی برای طراحی اقلیمی در این منطقه باید درنظر گرفته شود. اول جلوگیری از تاثیر هوای گرم در فضاهای داخلی مجموعه و دوم، محافظت ساختمان در برابر تابش آفتاب در مواقع گرم سال.