ارائه الگوی مشارکت مردم و بخش خصوصی در سیستم مدیریت پسماند روستایی

مشارکت در روستاهای ایران همواره به عنوان یک ارزش اجتماعی مورد تائید بوده است. مبنای این مشارکت عموماً "رفع نیازهای گروهی روستا" بوده است. بنابراین باید اول نیاز عمومی درباره موضوعی در بین مردم روستا ایجاد شود تا بتوان بر مبنای آن نیاز مشارکت را پی ریزی کرد. اگرچه آلودگی محیط روستا و مسائل زیبا شناختی روستا امروزه در تمام روستاهای کشور قابل مشاهده است ، ولی هنوز در بین اهالی روستا خطرات ناشی از این آلودگی ها و زشتی منظر و چهره روستاها که در اثر پراکنده شدن زباله و سوء مدیریت پسماند ایجاد شده است ، شناخته شده نیست و یا کمتر شناخته شده است . در نتیجه هنوز مدیریت پسماند روستائی به عنوان یک ضرورت از طرف مردم روستا احساس نمی شود. مقدمه جلب مشارکت مردم و بخش خصوصی در زمینه سیستم مدیریت پسماند روستائی ، شناخت آنها از سیستم مدیریت پسماند و تبدیل آن به یک نیاز عمومی است ، بر این اساس الگوی جلب مشارکت مردم و بخش خصوصی در سیستم مدیریت پسماندهای روستایی بر مبنای گرایش های مردم و ایجاد انگیزه در آنها تعریف خواهد شد.رئوس اصلی این الگو عبارتند از:1- تأکید بر گرایشهای مردم در روستا 2- تأکید بر انگیزه‌ مردم در روستا3- ایجاد نوعی از سازمان یافتگی و یا استفاده از نهادهای سازمان یافته موجود در اجرای برنامه‌های بازیافت و تفکیک از مبدأ به معنای اعم آن و نه فقط تولید مواد4- ایجاد نوعی از اعتماد اجتماعی به دهیاری و شورای روستا و نهادهایی که در امر تفکیک از مبدأ دخالت دارند.5- بهره‌گیری از توان NGO های زیست محیطی به صورت خاص در امر تبلیغات، آگاهی رسانی، آموزش و سازماندهی های محلی تفکیک از مبدأ.6- تکیه بر پرستیژ اجتماعی و روستایی، حمیّتهای محلی و وطن‌دوستی.